Punktem wyjścia w kierunku doświadczenia interpretującego czarną, grafitową linię staje się fraza złożona z trzech przeciwstawnych sobie twierdzeń. Jeżeli założymy, iż dostrzegamy w nich tylko sam naskórek rzeczywistości, to nawet pogłębiona analiza nie udzieli nam odpowiedzi na prawdziwy sens współistnienia ze sobą bytów przeciwstawnych. Najciekawsze procesy rozgrywają się za zasłoną powierzchownej interpretacji. Najważniejsze w nich to te, które na pierwszy rzut są niewidzialne, nieznane i niedostępne.

Na sam rysunek można spojrzeć z trzech zasadniczych, choć nie jedynych właściwych punktów widzenia. Pierwszy z nich dotyczy aspektu ontologicznego tzn. w jaki sposób rysunek jest zbudowany. Drugi dotyczy jego sensu, bezpośredniego wyrazu, komunikowaniu odbiorcy swojej treści. Trzeci natomiast dotyczy aspektu aksjologicznego, przedstawiającego wartości i refleksje jakie reprezentuje i przekazuje odbiorcy.

Jednak równorzędnie z szukaniem metod na właściwą analizę dzieła sztuki, można mieć przekonanie, że sztuka w ogóle nie musi odzwierciedlać świata, czy zyskiwać jakichś pragmatycznych celów. Sztuka może pozostać bezużyteczna. Idea, jaką w materialnej formie zaszczepia artysta, choć jest zapośredniczona w jego umyśle i przedstawiona na jego subiektywny sposób, zawsze pozostaje w niezależnej od intencji autora przejawem sfery duchowej, która posiada naturalną zdolność doświadczania przeżyć, których inaczej nie bylibyśmy w stanie odczuwać. Twórca powołuje do życia wyobrażoną rzeczywistość, która jest silnie podporządkowana wyobraźni plastycznej. Powtarzając za Witoldem Lutosławskim, który w swoich wypowiedziach wielokrotnie powoływał się na świat ideału, obszaru naszych pragnień i marzeń. Lutosławski był głęboko przekonany, iż dzieło sztuki jest pomostem umożliwiającym doświadczenie świata idei. Postawa artystyczna kompozytora operującego zupełnie innym, całkowicie abstrakcyjnym i różnym od form plastycznych językiem, mimo tego jest mi bardzo bliska.

Każda wypowiedź plastyczna, bez względu jaką formę przyjmuje, czy jest to kompozycja wnętrza, mebli, przedmiotów użytkowych, czy rysunku wyobrażana jest przeze mnie jako przestrzenna biała kartka, która przyjmuje zapis myśli. Niezwykle trudno jest mi wyjaśnić powstawanie koncepcji, pomysłu. Cały ten proces odbywa się w wyobraźni, a więc dotyczy wyimaginowanej przestrzeni, równoległej do rzeczywistego świata. W ten sposób pojmuję, że to praca artystyczna może stać się pewnym łącznikiem ze światem idei.